18 juni 2023.

Ik mag mijn schilderingen weer  laten waaien. Dit keer in een prachtige grote bostuin met spannende paadjes, een grasveld en een vijver. Samen met twee andere kunstenaars  maken we er een totaalbeleving van. Het weertje werkt perfect mee.

Mensen druppelen de hele dag binnen en slenteren door de mooie tuin en ontmoeten elkaar.

En ik.

Ik geniet.

De vijver had me uitgedaagd om drijvende bellen te maken en dat is gelukt. Mijn zeven gekleurde ronde kunstwerkjes doen rustig hun ding. Met op de kant mijn Wollige Wezentje: een popje van hout en touw en garen in vele kleuren.

En in de bomen hangen ze, draaien ze en waaien ze, de behangsels. Precies zoals ik had gehoopt.

En ik.

Ik geniet.

Mijn grote voorraad aan schilderingen liggen uitgespreid tussen de bomen, mensen bekijken ze en voelen aan ze. Dat mag, dat kan.  Kunst is voor mij de beleving, had ik dat al eens benoemd?

Daarom had ik sop meegenomen, om grote bellen te maken, wat dus ook gedaan wordt. Mooie zilverbellen gaan door de lucht.

Grote mensen en kinderen spelen en genieten tussen de kunst.

En ik .

Ik geniet.

Enkele gedichtjes en versjes staan op hun ezeltje te poseren in de tuin.  Passend bij de dag en de beleving.   Ook eventjes uit de bundel ontsnapt om mensen te ontmoeten.

En dat is gelukt. 

En ik.

Ik geniet.

Ik geniet na.

Ik geniet door.

Het was een prachtige belevenis, de hele dag.